हा हा हा माया रे माया
यहाँ कोई बिना कोई मर्दैन
जोई बिना पोइ मर्दैन
पोइ बिना जोई मर्दिन
तिमि बिना म मर्दैन
म बिना तिमि मर्दिनौ
यहाँ कोई कसैको बाच्ने आधार होइन
जोइको आधार पोइ होइन
पोइको आधार जोई होइन
तिम्रो आधार म होइन
मेरो आधार कोई होइन
उहिले मैले नी भनेथेँ
उनी बिना मर्छु सायद
पक्का आत्महत्या गर्छु
खै किन मर्न चाहेन वा सकिन
अहिले कसैले भन्दा मज्जाले हाँस्छु
मायाले नै दुनियाँ बाँच्ने भए
काम किन गर्नु पर्थ्यो ?
यत्रो दु:ख के का लागि ?
तिमि मेरा गाला चुम्थेउ
म तिम्लाई सुम्सुमाउँथे
सोमालियामा भोकमरी हुने थिएन
भोकाएर नानी रुने थिएन
भेट्दा बित्तिकै गम्लङ्ग अँगालो हाल्यो
माया नै माया,
भोक खत्तम
न त खाना चाहियो न त ओखती
अक्सिजनको कुरै खत्तम
मंग बसाउने फल पाकेर गन्हाउथे होला
समय बिताउन अफिस जान्थें
सेक्रेटरी र हाकिम दुबैले माया गरि खाजा हुन्थ्यो
घरमा साँझ,बिहान दुई छाक गहिरो माया हुन्थ्यो
तिर्खा लागे सुम्सुमायो
भोक लागे चुम्मा खायो
बिरामी भए अँगालो मार्यो
सोचम त
माया र चुम्मा खाएर
बिहान बिहान के निस्कदो हो ?